P gallery
sculpture
Klearchos Loukopoulos | Κλεαρχος Λουκοπουλος
compositions | πολυσυνθέσεις
6.3.2020 - 15.7.2020
Ο Κλέαρχος Λουκόπουλος γεννήθηκε το 1906 και πέθανε το 1995. Ανήκει στη γενιά των Ελλήνων γλυπτών οι οποίοι ξεκινώντας από την παραστατική απεικόνιση οδηγούνται στην αφαίρεση. Η μετάβαση αυτή γίνεται σταδιακά, και παράλληλα με την αλλαγή των υλικών που χρησιμοποιεί. Από τα μέσα της δεκαετίας του 50 και μετά εγκαταλείπει τη χρήση του ασβεστόλιθου και του μαρμάρου, και στρέφεται στην επεξεργασία του μετάλλου, με μια σειρά έργων όπου συναισθήματα και έννοιες, όπως της ισορροπίας και της κίνησης, ήδη επικρατούν επί των τελευταίων ιχνών παραστατικής απεικόνισης.
Η μετάβαση στην αφαίρεση ολοκληρώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 60, με μια σειρά έργων από σφυρήλατο μέταλλο που χαρακτηρίζονται από την έντονη δομικότητα και την αυστηρή πλαστικότητα. Οι γεωμετρικές συνθέσεις με παραλληλεπίπεδα και κύβους αποδίδονται με μουσικότητα. Το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς είναι εκείνο που αποκαλύπτει τον πραγματικό όγκο των γλυπτών. Παρόλο που εγκαταλείπει την παραστατικότητα, τα έργα του βασίζονται στις ανθρώπινες διαστάσεις. Η μνημειακότητα είναι εμφανής ακόμα και στα μικρής κλίμακας έργα, αφού το βάρος και η στερεότητά τους αποκαλύπτονται απ’ όλες τις πλευρές θέασης, με τη βοήθεια του φωτός.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και ύστερα, ο γλύπτης ενσωματώνει στα έργα του «θραύσματα» αντικειμένων ή και μορφών, σε συνθέσεις οι οποίες, χωρίς να αναιρούν τον πυρήνα της προηγούμενης δημιουργίας του, συχνά αποκτούν και ένα χαρακτήρα υπαινικτικό όψεων της σύγχρονης πραγματικότητας.
Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται αντιπροσωπευτικά έργα της «αφαιρετικής» πορείας του Κλέαρχου Λουκόπουλου, ο οποίος -παρόλα αυτά- διατηρεί πάντοτε στενούς δεσμούς με την παράδοση. Με αφετηρία την κυκλαδική τέχνη, το αρχαίο δείγμα αφαιρετικής απόδοσης του ανθρώπου και των στοιχείων του κόσμου, δημιουργεί γλυπτά με διαχρονικό χαρακτήρα και εκφραστικότητα.
Klearchos Loukoupoulos was born in 2006 and passed way in 1995. He belongs to the generation of Greek sculptors that started out with representational art, but ultimately embraced abstraction. This transition happened gradually, parallel with a change in material used. From the middle of the 1950s onwards Loukopoulos abandoned the use of limestone and marble and turned to metalworking, creating a series of abstract sculptures in which elements and concepts prevalent in his previous figurative work (such as balance and movement) remained important
The transition to abstraction was completed by the beginning of the 1960s, with a series of artworks directly made in metal, characterized by their compact structure and austere plasticity. Consisting of different planes and cubes, the geometric compositions function like musical notation. The interplay between light and shadow reveal the true volume of the sculpture. Although Loukopoulos abandoned figuration, his artwork is based the proportions of the human body. His sculptures, including the small-scale ones, convey monumentality as they acquire substance and compactness when looked upon from different angles, caressed by light.
From the 1970s onward, the sculptor embedded ‘fragments’ of objects and shapes into his compositions, which, while true to the spirit of his previous work, often acquire an additional element, one that refers to contemporary reality.
In this exhibition a series of representative sculptures are on view from the abstract phase of Klearchos Loukopoulos. Although the artwork from this period is nonfigurative, it is firmly rooted in tradition. Inspired by the Cycladic idols, which are the most abstract artworks of the Ancient Greek tradition, he created sculptures that were both timeless and expressive.