P gallery
sculpture
SUBIRA-PUIG JOSE, 1925-2015
Ο José Subirà-Puig γεννήθηκε στην Βαρκελώνη το 1925. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης. Με τον πόλεμο να συνεχίζεται στη χώρα του, ο José νιώθει ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει ελεύθερα και αποφασίζει να φύγει και να εγκατασταθεί στο Παρίσι. Το 1948 ιδρύεται το σαλόνι Νέων Γλυπτών και το Συμπόσιο του Senart από τους Denys Chevalier και Pierre Descargues ενώ το 1971 γίνεται μέρος της επιτροπής ο ίδιος. Ξεκινά να ασχολείται πιο έντονα με τη γλυπτική εργάζεται σ’ εργαστήρια άλλων καλλιτεχνών και γνωρίζει Γάλλους ζωγράφους και Ισπανούς καλλιτέχνες όπως τον Valls, Vilato κ.α. Κατά τη διάρκεια της ζωής του εκεί γίνεται και βοηθός του ζωγράφου Louis Fernandez, με τον οποίο θα δημιουργήσουν μια βαθιά φιλία. Μετά το πέρας κάποιων προβλημάτων υγείας, τα τρία γλυπτά Trois Autoportraits (1955), μας δηλώνουν αυτά τα προβλήματα που πέρασε και πώς επηρέασαν τη ζωή του.
Το 1957 παντρεύεται την Simone Bruley, το 1959 γεννιέται ο γιός του Michel και εκθέτει για πρώτη φορά στο σαλόνι Νέων Γλυπτών και στη 1η Μπιεννάλε στο Παρίσι . Τη δεκαετία του 1960 συνεργάζεται με τον Jean Payen και πειραματίζεται με τη κεραμική, καθώς την συνδυάζει με την γλυπτική. Το 1961 πραγματοποιεί την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Syra στη Βαρκελώνη. Το 1966 δημιουργεί μια προτομή-γλυπτό του γιού του και νιώθει πιο περήφανος από ποτέ γι’ αυτή τη δημιουργία- το έργο της προσωπικής του ζωής όπως αναφέρει. To 1967 με τους Yvonne και Christian Zervos διοργανώνουν την πρώτη του ατομική έκθεση στη γκαλερί Cahiers d'Arts στο Παρίσι. Η επαφή του με το ξύλο τον εκφράζει άμεσα και δημιουργεί αρκετά γλυπτά ανάλογα με το χώρο που έχει και τα υλικά που κατέχει. Πραγματοποιεί τακτικές ατομικές εκθέσεις στη Galerie Ariel στο Παρίσι, συνολικά 12, από το 1970 μέχρι το 2005.
To 1979 μεταφέρει το εργαστήριο του στο Fontenay-sous-Bois: σ’ ένα πρώην εργαστήριο ξυλουργικής. Παράλληλα πραγματοποιεί και ατομική έκθεση στο Artcurial στο Παρίσι, με μικρά γλυπτά κυρίως που παρουσιάζουν μορφές ζώων αλλά όχι με τόσο εμφανές τρόπο. Εκείνη τη περίοδο μελετά διαγράμματα και ερευνά υλικά ώστε να δημιουργήσει έργα μνημειακής γλυπτικής στη Γαλλία (γλυπτά του βρίσκονται στην Ιατρική Σχολή στο Bordeaux, στο Εφετείο της Reims, το Grande Girouette (1985) στη place des Saules Saint-Quentin-en-Ylenines). Το συγκεκριμένο γλυπτό είναι καλυμμένο με ξύλο σε πλαίσιο κατασκευασμένο από χάλυβα, σύμβολο μιας μεγάλης πεταλούδας της οποίας τα φτερά φαίνεται σαν να ανεμίζουν.
Το 1984 λαμβάνει την ύψιστη τιμή από το γαλλικό κράτος ως Chevalier dans l’ordre des Arts et des Lettres. Το 1986 κέρδισε επίσης το πρώτο διεθνές βραβείο γλυπτικής της ADAC. Το 1992 εκθέτει στο Maison des Arts de Laon. Το 1996 παίρνει μέρος στο Μουσείο Goya, στη περιοχή Castres στη Γαλλία. Εκείνη τη περίοδο είχε κάποια ατυχήματα όπου τον δυσκολεύουν να ολοκληρώσει το μνημειακό γλυπτό Navilium, στο Charchot στο Fresnes. Τα σχέδια ευτυχώς ήταν έτοιμα και με τη βοήθεια συνεργατών του κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο. Κάποιες από τις τελευταίες συμμετοχές σε εκθέσεις ήταν το 2004 στο Μουσείο Pablo Gargallo στη Σαραγόσα και το 2007 στην Galerie Guigon, στο Παρίσι.
Από το 2010 και μετά εμφανίζονται και άλλα προβλήματα υγείας που το οδηγούν σιγά-σιγά στο να σταματήσει να δημιουργεί και το 2015 πεθαίνει. Ο José Subirà-Puig αγαπούσε την γλυπτική αλλά είχε και πάθος με τη μουσική επηρεασμένος από τον πατέρα του. Ασχολιόταν με το διάβασμα και με τη ποίηση και αυτό φαινόταν στις δημιουργίες του. Τα γλυπτά του άλλοτε μικρά και άλλοτε ογκώδες, κυρίως φτιαγμένα από ξύλο σχημάτιζαν μορφές. Στα μικρά γλυπτά παρατηρούμε κομμάτια κομμένα και ενωμένα μ’ έναν νέο τρόπο που δημιουργούν σχήματα, αναπαριστούν ανθρώπινες ή ζωικές μορφές.
To 2015 πραγματοποιείται και μια αναδρομική έκθεση με τίτλο Fill dels arbres στην πόλη του την Βαρκελώνη στο χώρο Fundation Vila Casas (Espais Volart), η έκθεση είναι ένας φόρος τιμής στην καριέρα του καλλιτέχνη που χρησιμοποίησε το ξύλο για να δημιουργήσει με ρυθμό και εκφραστική δύναμη έργα ιδιαίτερης σημασίας. Από πολεμιστές, νεκρές φύσεις, μάσκες, πουλιά μέχρι και κλουβιά που κατοικούν σε μια σκηνή όπου κυριαρχεί το φως.
Έργα του βρίσκονται στη συλλογή του Fundation Vila Casas στη Βαρκελώνη και σε ιδιωτικές συλλογές.